Ik bakte gisteren een cake, een nieuw recept van Miljuschka ‘frambozencake’. Deze had ik afgelopen week voorbij zien komen bij haar nieuwe kookprogramma op RTL 4, en dacht die ga ik eens maken.
Nu weten de meeste die mij een beetje kennen dat ik gek ben op bakken! En dat ik graag nieuwe recepten uitprobeer. Dus zo ook vandaag…
Al tijdens het maken van het beslag ging het mis, er klopte iets niet naar mij idee aan het beslag. Vond het er heel vast uitzien en het voelde ook zo. Maar ik had alle stappen netjes doorlopen dus dacht, we gaan het zien.
Na een ruim uur in de oven kwam de cake eruit, en bij het lossen uit het cakeblik ging het goed en dacht ik toch gelukt, maar niet veel later viel hij helaas uit elkaar.
MAAR HIJ SMAAKT WEL HEEL LEKKER!!
Toen ik merkte dat het beslag niet goed voelde had ik natuurlijk 
ook kunnen denken ik stop ermee het wordt toch niets meer. Maar nee, ik ging door want was nieuwsgierig naar de smaak omdat hier anijszaad en diepvriesfruit in ging en ik daar nog niet eerder mee had gebakken. En nu is de cake mislukt… ga ik nu nooit meer bakken?? NEE natuurlijk niet, volgende keer ga ik gewoon weer opnieuw beginnen en ook dit recept zal vast nog eens tevoorschijn komen. Maar STOPPEN echt niet… daar vind ik het bakken veel te leuk voor!En hier maakt het niet uit dat de cake er dan niet zo mooi uitziet. Het proces ernaartoe en de smaak is het belangrijkste.
Kinderen die bij mij in de praktijk komen zeggen ook vaak ik kan het toch niet of ik vind school zo stom want ik ben overal slecht in of ik moet altijd aan de instructietafel zitten dus ik ben dom.
Maar als we dan een aantal weken verder zijn en we veel aan het zelfvertrouwen hebben gewerkt en vooral gekeken waar ze dan allemaal wel goed in zijn. Zie ik iets veranderen. Ze worden zekerder van zichzelf en gaan zien wat er tijdens de rekenles allemaal wel goed gaat, of ze ervaren dat ze wel kunnen lezen alleen ‘nog’ niet op het niveau dat ze eigenlijk zou moeten zijn. Maar is dat erg?? NEE zeker niet…ze proberen het en gaan ervoor. En soms zijn daar kleine stapjes voor nodig.
Denk je nu na het lezen hiervan…ik hoor mijn kind ook vaak zeggen ik kan het toch niet, school is stom of ik ben zeker dom omdat ik altijd aan de instructietafel moet zitten. Neem dan contact met me op voor een gratis kennismakingsgesprek en dan kijken we samen wat ik voor jullie kan betekenen.
