Een mooi compliment, ook ik vind het fijn om deze te krijgen. Maar waarom is het nu zo fijn om een compliment te krijgen? Een compliment geeft een positieve boost aan hoe je over jezelf denkt.
.
Maar dat zelfbeeld, hoe je over jezelf denkt, is een lastig ding. Ook ik merk dat het makkelijker is om de negatieve kanten van mezelf te benoemen. Maar juist als iemand anders mij dan een compliment geeft, merk ik toch even een positieve boost, waardoor ik toch anders naar mezelf ga kijken.
.
Hoe ontstaat nu dat zelfbeeld, dat vooral als kinderen in de puberteit komen een grote rol gaat spelen in hun leven.
Als je kind wordt geboren dan begint het met het zelfbesef, je baby leert en ontdekt dat hij een onderdeel is van de omgeving, en natuurlijk heel belangrijk dat hij zelf iemand is. Deze fase van het zelfbesef gaat vloeiend over naar het zelfbewust zijn, je dreumes/ peuter wordt zich bewust van zijn eigen ik en laat dit ook goed merken. Ze willen alles zelf doen en zeggen op bijna alles NEE. Ze ontdekken de wereld om zich heen.
.
De fase die hierop volgt is de fase van de zelfkennis, en deze fase duurt lang en hier gebeurt ook heel veel. Je kind gaat naar school, leert wie hij is, hoe hij eruitziet, wat anderen van hem vinden en er wordt van alles tegen je kind gezegd. Alles wat hier gebeurt zowel negatief als positief heeft invloed hoe je kind naar zichzelf kijkt, wat zijn gedachten zijn en welke gevoelens hierbij komen kijken. En dit is het beeld dat je kind van zichzelf heeft, het zelfbeeld.
.
Je kunt je als ouder vast voorstellen dat dit een lastige fase is voor je kind, maar ook voor jou als ouder want hoe ga je hiermee om? Iets wat fijn is, in deze fase, is het geven van complimenten, hier krijgt je kind een positieve boost van. Want denk maar eens terug aan de fase dat je kind voor de eerste keer ging rollen, zijn eerste stapjes zette of voor het eerst mama zei, hier reageerde je heel positief en gaf je vast een compliment waardoor je kind het bleef proberen. En stel je nu eens voor wat er was gebeurd als je op zo’n moment niets zegt of er geen aandacht aan besteed of juist iets negatiefs zegt, dan wordt je kind onzeker en zal hij veel minder snel verder gaan met stapjes zetten.
.
Juist doordat je positieve aandacht geeft, door bijvoorbeeld een compliment over wat hij doet. Daar groeit je kind van en zorgt ervoor dat hij het weer gaat proberen of laten zien. Doordat jij hem op dat moment echt ziet, en hem dat ook laat merken, dat geeft hem een goed gevoel.
.
Wil je weten hoe je als ouder nu een goed compliment geeft, een die echt bij je kind binnen komt? Lees dan volgende week mijn nieuwe blog, want hier geef ik uitleg en tips waar je aan kunt denken bij het geven van de juiste complimenten.
Zien of echt zien
Ik zal het nooit vergeten. Ik moest bij de juffrouw komen om te babbelen over wat er aan de hand is met mij in de klas. Maar nog voordat het gesprek goed en wel op gang was, begon zij werkjes na te kijken.
.
Op dat moment voelde ik mij heel verdrietig worden, zag de juffrouw dan niet wat er aan de hand was? Ben ik dan niet belangrijk genoeg om een gesprekje mee aan te gaan? Vanaf dat moment zakte mijn zelfvertrouwen alleen maar verder weg, ik veranderde van vrolijk en enthousiast naar teruggetrokken, niets meer durven zeggen en ik voelde mij niet gezien.
.
Zo leerde ik dus al jong hoe belangrijk het is om ECHT gezien te worden. En vooral hoe vernietigend het is voor je zelfvertrouwen als je niet wordt gezien.
.
En eerlijk is eerlijk hoe makkelijk gebeurt dit. Ga maar voor jezelf na als ouder. Die momenten waarop je eigenlijk met je gedachten ergens anders bent als je een gesprekje voert met je kind. Omdat je te veel ballen in de lucht hebt te houden. Of omdat het eigenlijk even niet goed uitkomt maar dit niet aangeeft, waardoor je het gesprekje toch met je kind aangaat.
.
Maar dit kan anders, zo is het al een eerste stap om elke dag even een kort moment met je kind te plannen waarop jullie bijvoorbeeld als gezin, maar dit kan ook heel goed 1 op 1, even echt tijd te nemen voor elkaar. Bij ons gebeurd dit tijdens het avond eten aan tafel. De telefoons gaan even weg en worden niet beantwoord, echt even tijd voor elkaar. Op zulke momenten mag er van alles en wordt er echt naar elkaar geluisterd. Zo kan het gaan over alle dingen die gebeurd zijn maar het kan ook een moment zijn om juist een goed gesprek te voeren.
.
Wat een leuk spel is om met elkaar te spelen is ‘de knuffel afpakken’.
- Ga tegenover elkaar staan met elk een handpop op de hand.
- Nu probeer je de handpop van de ander af te pakken maar kijk uit dat jouw eigen handpop niet wordt afgepakt.
Bij dit spel moet je de ander echt zien, en goed opletten wat de volgende stap gaat zijn daarbij leert je kind dat hij er mag zijn.
Veel plezier bij het elkaar echt zien!
Woezel en pip
Ik heb een dochtertje van 2 jaar oud en zij is een enorme fan van Woezel en Pip, het liefst leest ze de hele dag de boekjes en luistert ze naar de liedjes en verhaaltjes uit de tovertuin. Nu zijn er een paar favorieten van haar en die kan ze al op haar manier een beetje meezingen, superleuk om te zien dat zij ergens nog vol voor gaat zonder na te denken wat andere mensen ervan zouden denken.
.
Het liedje “Ik voel me fijn van Dinand Woesthoff”, dat vind ik zelf een heel mooi liedje, hieronder heb ik een paar regels van het liedje neergezet om te lezen. Maar het is nog mooier als je het een keertje luistert op bijvoorbeeld spotify.
.
Oh ik voel me fijn
Zou geen ander willen zijn
Oh ik voel me fijn van binnen
Elke dag maakt mij zo blij
En ik zou wel willen gillen
Ik heb alle dagen pret
Zou het nooit meer anders willen
Maar dat heb ik al gezegd
Bron: Woezel en pip
.
De boodschap die ik hierin hoor, daar ben ik blij mee. Je
bent goed zoals je bent en je moet je niet anders voordoen dan je bent. Ik denk
dat het op de leeftijd van mijn dochter 2 jaar, het zo ook nog voelt. Ik voel
me goed of ik voel niet goed, maar ik bepaal zelf hoe ik mij voel. Wel in de
veilige omgeving van papa en mama, waar ik mag zijn wie ik ben.
Ik kijk naar mijn dochter als zij weer eens helemaal in haar dansje opgaat, hoe
mooi en puur dat eruit ziet. Het zou zo veel mooier zijn als we allemaal iets
meer kind zouden blijven. Dat iedereen nog zo onbevangen kan genieten van het
leven, dat alles nog te ontdekken valt en alles staat nog open.
.
Vaak verandert dit als kinderen naar de basisschool gaan, want daar krijgen ze ineens te maken met regels, andere kinderen, andere gewoontes, oudere kinderen en meningen van anderen. En vooral die mening van anderen heeft een ‘steeds’ grotere uitwerking op het gedrag van kinderen. Misschien moet ik me dan maar als een clowntje gaan gedragen in de klas, zodat kinderen om mij gaan lachen, ondanks dat ik daarmee de leerkracht en mijn ouder boos maak omdat zij geen grip meer hierop hebben. Of kinderen worden juist heel stil en teruggetrokken en willen juist niet meer opvallen om zo te verbloemen hoe de resultaten zijn of hoe ze zich voelen.
.
Als ik dan mijn dochter zie, die danst en zingt op haar
liedjes van woezel en pip, dan hoop ik zo dat zij zo vrolijk en onbevangen
blijft zoals zij nu is. Helaas heb ik daar geen grip op, ik kan haar alleen
laten voelen dat het goed is zoals het is. Dat zij goed is zoals zij is. En dat
ze vooral lekker zichzelf moet blijven, hoe anderen daar ook over denken. Ik
kan haar alleen maar tips en tools geven hoe ze met de mening van andere moet
omgaan of hoe zij zich daar niet door moet laten lijden.
En dan hoop ik dat zij zich als zij volwassene het liedje van woezel en pip
herinnert en dat zij ergens nog zo vol voor gaat.
Ontspannen vakantie
Zo zit ik op vakantie bij het zwembad en hoor ik een vader helemaal uit zijn plaat gaan tegen zijn kinderen. Ik schrik daarvan en denk wat kan er zo heftig zijn dat je zo reageert op je kinderen.
.
De frustratie zit zo hoog, hij heeft het over rust, geen gezeik, stilte, zelf spelen en nu even niet.
.
Dit gebeurt vaker, en jij als ouder bent ook vast weleens uit je slof geschoten omdat je al die ballen even niet meer in de lucht kunt houden, omdat je kind onrustig is of omdat het op school niet zo lekker loopt. Het voelt alsof je thuis ook alleen maar scheidsrechter en leerkracht bent in plaats van die leuke ouder die leuke dingen doet met zijn kinderen.
.
Wat nou als ik je een paar kleine tips en een leuke oefening geef waar je meteen mee aan de slag kunt.
- De eerste tip die ik je als ouder ga geven is tel eens rustig tot 10 voordat je met je kind in gesprek gaat. Je wordt hier zelf rustiger van en je schiet minder snel uit ‘je slof’.
- Daarnaast is de ademhaling heel belangrijk, adem
eens diep en rustig in en adem uit met een ssssss. En herhaal dit een paar
keer. Dit is ook leuk om samen met je kind te doen.
Probeer hierbij te ademen naar je buik.
Je kunt hierbij denken dat je ‘denkbeeldig’ een ballon op moet blazen, adem in door je neus en uit door je mond.
- Kijk eens op een dag of gedurende de week naar alle positieven dingen die er gebeuren, en bespreek deze met elkaar. Doordat je meer focus legt op het positieve en dit ook benoemt naar elkaar zul je merken dat je hier een meer ontspannen en rustiger gevoel van krijgt.
- Een leuke oefening die je met het hele gezin
kunt doen, bijvoorbeeld voordat jullie ’s avonds gaan eten.
Zet een kookwekker (een stille) op 1 minuut. Leg allemaal je handen op de tafel en leg op je handen je hoofd en doe je ogen dicht. Jullie gaan in deze minuut luisteren naar de stilte, wat hoor je allemaal en wat voel je allemaal. Na deze minuut doet iedereen weer langzaam zijn ogen open en vertellen jullie elkaar wat jullie in deze stilte allemaal hebben gehoord. Je zult merken dat dit in het begin lastig is en het voelt een beetje gek. Maar als jullie deze oefening wat vaker herhalen bijvoorbeeld 3 keer in de week voor het avondeten, zul je merken dat het rust geeft en rust brengt bij jezelf maar ook in je gezin.
Geniet van de rustmomentjes!
Van droom naar werkelijkheid
Ik heb altijd met veel plezier voor de klas gestaan, maar ik merkte steeds meer dat het me niet meer de voldoening gaf waarom ik leerkracht ben geworden. Ik wilde kinderen graag helpen en ze echt zien. Maar tijdens mijn carrière voor de klas werd dit steeds lastiger. Zoveel tijd als ik kwijt was aan registratieformulieren, regels, papierwerk, gesprekken, vergaderingen, overleg. Dit alles ging in mijn ogen ten kosten van de kinderen in de klas. Ik wilde er voor hun zijn! Na al een aantal jaar met het idee te hebben gespeeld om zelf iets op te bouwen, waarbij je een kind echt kunt helpen en tijd kunt maken om met het kind te werken, werd dit steeds meer werkelijk. Zeker toen ik de opleiding psychomotorisch kindercoach voorbij zag komen. Hier viel eigenlijk alles op zijn plek, in plaats van meteen met het probleem aan de slag te gaan. Wat ik leerde tijdens de opleiding voor remedial teacher, leerde ik nu juist eerst te kijken naar het kind, wat is er aan de hand, wat ligt er achter het probleem en hoe kan je hier hulp bij bieden. Wat heeft het kind nodig om weer verder te kunnen bouwen. En vooral het kind weer te laten ervaren dat het veel meer kan als dat ze denken, je hebt zoveel kracht in je! Ze weer in hun eigen kracht te zetten.
Nu na heel veel voorbereidingen was het 1 juli eindelijk zover. Mijn bedrijf bestaat. Iets waar ik nu al heel trots op ben en waarvan ik zeker weet dat ik heel veel kinderen ga helpen met het groeien in hun eigen kracht!
Denk je nu na het lezen hiervan, jij kunt mijn kind helpen. Neem dan contact met mij op voor een gratis kennismakingsgesprek.
