Het is dinsdagochtend 9.00 uur, er staat rekenen op het programma. Ik kijk om mij heen en iedereen zit over zijn rekenboek heen gebogen. Maar ik kan me niet concentreren, schuifel wat heen en weer op mijn stoel, want ik snap er echt niets van.
De meester maakt zijn ronde door de klas en is bijna bij mijn groepje.
Ik probeer me zo klein mogelijk te maken, alles om maar niet te hoeven opvallen. Opeens staat hij naast mijn tafeltje en zegt hardop: “Ben je pas daar? Wat ben je al die tijd aan het doen? Dat je dit niet snapt, heel vreemd.” De klas begint te lachen, en ik voel me nog kleiner worden dan ik al was. Ben ik dan echt zo dom? Ik zou er alles voor over hebben om nu te mogen verdwijnen!’ Mijn zelfvertrouwen duikelt naar beneden.
Deze herinnering kan ik nog zo voor me halen, want die ‘domme’ leerling dat was ik, in groep 8 van de basisschool. Het zal je niet verbazen dat mijn zelfvertrouwen hierdoor in een klap tot een dieptepunt daalde. De jaren die volgden worstelde ik door, want ik was er echt van overtuigd geraakt dat ik niet kon rekenen en dom was. Dit ging je ook merken bij mijn andere vakken, want als ik dom zou zijn dan slaag ik vast ook niet voor mijn andere vakken. Hierdoor bouwde ik een steeds hoger muurtje om mij heen. Maar vooral voelde ik mij steeds ongelukkiger, stond ik altijd onder spanning en ervaarde ik in mijn hele lichaam stress. De spanning in mij was altijd aanwezig waardoor ik steeds meer buiten de groep viel en steeds meer werd gepest. Ook op de middelbare school, het werd er echt niet beter op.
Mijn droom was altijd om juffrouw te worden, waardoor ik naar de PABO ging en daar ontdekte dat ik weliswaar niet in een seconde een som uit mijn hoofd kan uitrekenen, maar dat ik wel heel goed ben in het uitleggen ervan. Er ging een wereld voor mij open! Voor het eerst voelde ik mij op mijn plek op school, gezien en gesteund door de docenten en mijn stages. Ik ging voor het eerst ONTSPANNEN naar school en mijn ZELFVERTROUWEN nam weer toe. Dit alles leverde ook mijn supersterke drive op om kinderen die het soms even moeilijk hebben op school te helpen en vooral te besparen wat ik had meegemaakt.
Ik was en ben erop gebrand ALLE kinderen te ZIEN, zodat ze weer gaan stralen en hun eigen kracht vol zelfvertrouwen opnieuw kunnen inzetten.
In de loop van de jaren – eerst in het basisonderwijs, daarna in het speciaal onderwijs en nu in mijn praktijk – is mijn overtuiging alleen maar gegroeid: als een kind lekker in zijn vel zit, dan komt het leren meestal vanzelf op gang. EN om juist lekker in je vel te zitten staat ontspanning voorop, van daar uit gaat een kind weer stralen en groeit haar zelfvertrouwen.
Daar sta ik voor.
Om kinderen op leergebied zo goed mogelijk te kunnen begeleiden,
volgde ik na de PABO de opleiding remedial teaching. Toen ik ontdekte dat remedial teaching niet altijd het gewenste resultaat geeft, ging ik op zoek naar het ontbrekende puzzelstukje. Dit vond ik in beweging en spel. Het lichaam en het brein staan immers constant met elkaar in verbinding. Het brein stuurt het lichaam aan, en de manier waarop het lijf functioneert heeft weer invloed op het functioneren van het brein. Ik ging steeds meer ontdekken dat zelfvertrouwen hier een grote rol in speelt en wat voor invloed dit heeft op het leren. Daardoor besloot ik dat het leren niet het belangrijkste is, maar dat ik vooral wil werken aan het versterken van het zelfvertrouwen want als dat zelfvertrouwen goed zit dan komt dat leren ‘vanzelf’ wel.
En zo werd het idee van mijn praktijk geboren: met beweging en spel help ik meiden te ontspannen, zelfvertrouwen te kweken en te stralen, zodat zij het beste uit zichzelf kunnen halen. Ik geniet elke dag van de meiden die ik mag begeleiden.
Ik ben Claudia,
ik ben echtgenote, moeder van een prachtige dochter en remedial teacher. Ik houd van koken, maar vooral van bakken, er verschijnen hier dan ook wekelijks de lekkerste koekjes en taarten op tafel. Maar er is een ding wat er in mijn keuken echt niet inkomt en dat is kerriepoeder. Als dat ergens in zit, dan ruik ik dat al van verre.
Ken je het nummer True Colors? Dat nummer werd gedraaid op mijn trouwdag op verzoek van mijn man, hiermee gaf hij mij het grootste en mooiste compliment dat ik ooit heb gekregen. Voor mij gaat dit nummer over hoe iedereen uniek is, er mag zijn en dat je vooral niet bang hoeft te zijn om te laten zien wie je bent. Mijn man ziet de unieke Claudia in mij, en bij hem kan ik helemaal mezelf zijn, bij hem straal ik!
Mag ik jouw dochter ook laten zien en ervaren wat voor een UNIEK meisje zij is? Zodat zij ontspannen met zelfvertrouwen en vooral weer lekker in haar vel de wereld aankan?
Denk je nu, daar zou ook mijn dochter mee geholpen zijn? Laat een berichtje achter dan neem ik contact met je op.
Niet om te checken of je kunt rekenen maar of je geen robot bent.
