Ik voel me zo’n zeikmoeder!

Ik voel me zo’n zeikmoeder! Het schooljaar is pas net 3 weken oud en ik ben al elke week op school geweest. Dat is toch niet normaal??
.
Je wilt allemaal het beste voor je dochter en daar heb je als ouders alles voor over (althans heel veel). Als het allemaal lekker loopt heb je daar als ouder niet zo’n last van, maar wat als je dochter niet lekker meekomt op school.
.
Jullie hadden het eigenlijk vorig jaar in groep 4 al door, maar ze ging toch met de hakken over de sloot over. In groep 5, nieuwe juf, nieuwe kansen en ze krijgt extra ondersteuning met rekenen, met deze gedachten zijn jullie de zomervakantie ingegaan.
.
Maar nu, het schooljaar is pas 4 weken oud en je hebt elke dag een huilende dochter thuis, met buikpijn, stress, niet willen afspreken met vriendinnen, eigenlijk een herhaling met vorig jaar. Dus je stond als moeder de 3^e dag al bij de juf om te vragen wat de extra ondersteuning zou zijn en of deze al gestart is.
.
De juf geeft aan, het schooljaar is nieuw we moeten allemaal wennen, aan elkaar, de juf, maar ook zeker aan de nieuwe vakken. We kijken het even aan. En zo blijft het maar doorgaan, je voelt je echt een zeikmoeder omdat je elke week weer op de stoep staat.
.
Dit kan anders, jouw dochter heeft iets anders nodig dan alleen maar ondersteuning bij rekenen. Haar stresssysteem moet rust krijgen, ze mag weer ontspannen, opladen voelen waar ze goed in is. Alles om haar zelfvertrouwen te vergroten, want nu ook al is het schooljaar nog maar 4 weken oud, krijgt ze nare ervaring op nare ervaring en bouwt ze haar schild alleen maar verder op, waardoor het leren echt niet gaat lukken. Omdat de ‘nieuwe’ lesstof niet bij haar binnenkomt, ze staat volledig in de stress.
.
Meiden die hiermee bij mij komen gaan eerst helemaal niet extra oefenen. NEE JUIST NIET extra oefenen want dat heeft totaal geen zin! Eerst terug naar de basis om van daaruit verder te groeien zodat ze weer succeservaringen opdoet, ze voelt dat ze weer lekker in haar vel zit en haar zelfvertrouwen groeit. EN dan pas kunnen we gaan kijken naar het rekenen, maar eerder niet omdat het eigenlijk zielig is voor haar, doet ze zo haar best maar door de stress neemt ze het niet op. Dus eerst de stress eruit en de ontspanning erin!
.
En dan hoef jij als moeder je geen zeikmoeder meer te voelen, omdat je niet meer dagelijks langs de juf loopt om te kijken hoe het gaat. Ook dan kun jij als moeder weer genieten van jouw dochter.