BAKKEN EN COACHING…BIJNA HETZELFDE

Als je weleens een kookboek voor bakken open hebt geslagen dan weet je dat er heel veel verschillende soorten taarten en koekjes zijn. En deze hebben allemaal een ander deeg of een andere manier van bereiden. Dit loopt uiteen van makkelijk (met weinig verschillende ingrediënten) tot heel moeilijk (met veel verschillende ingrediënten en/of handelingen).
.
Maar ze hebben ook allemaal iets gemeen…ze hebben allemaal een stappenplan en dat begint altijd met het afwegen van de ingrediënten en het voorverwarmen van de oven.
.
Voordat ik begin met bakken lees ik altijd eerst het hele recept helemaal door voordat ik aan de slag ga, daarna zet ik alles klaar en dan ga ik aan de slag. En tijdens het proces, zie ik of er misschien iets meer bloem of juist vocht nodig is om er een mooi en soepel deeg van te maken.
.
Eigenlijk gaat dat bij mij in de praktijk net zo…NET ZO?? Kun je misschien denken, meiden zijn toch geen taarten? NEE dat zijn ze niet maar elk meisje dat bij mij in de praktijk komt is anders en vraagt een andere benadering. Soms komen ze binnen, beginnen ze te kletsen en stoppen ze pas als ze weer naar huis gaan, maar het kan ook zo maar zijn dat het juist even duurt voordat ze gaan kletsen en dan beginnen we lekker met iets anders om eerst even te wennen aan waar je bent. Daarom is de ontdek je eigen BAKkracht zo leuk, want daar hoef je niet meteen van alles te vertellen maar gaan we juist aan de slag.
.
Ik kan me zo voorstellen dat je dit thuis ook herkent, soms komt je dochter druk pratend uit school en de andere dag kan ze zomaar als een stil muisje naar huis lopen. Het kan dan zomaar heel fijn zijn om even niet te praten en niet te hoeven vertellen wat er allemaal op school gebeurd is.
.
Maar het kan dan voor jouw als moeder wel lastig zijn, juist omdat je denkt dat er iets is met haar of dat ze ergens mee zit.
.
De volgende opdracht kan dan fijn zijn, ik gebruik hem in mijn praktijk ook geregeld vooral omdat het dan lijkt alsof het niet over hen gaat. Je vraagt naar het weerbericht in plaats van dat je vraagt hoe ze zich voelen. Je kunt dan denken aan zonnig (blij/vrolijk), regen (verdriet), onweer of storm (boos) enz., maak samen eens een lijstje met weertypes en wat deze dan zouden kunnen betekenen.
.
Nu moet je dit natuurlijk niet meteen doen als ze uit school komt, maar ga eens met haar in gesprek op een moment dat jullie een spelletje aan het doen zijn en stel haar eens de vraag als ze een weerbericht over zichzelf zou moeten geven wat zou ze dan vertellen? Ik weet zeker dat er op deze manier een mooi gesprek ontstaat! En als jullie dit dan een paar keer hebben gedaan, dan kun je het natuurlijk wel gebruiken als je dochter thuiskomt uit school, zodat ze niet meteen alles hoeft te vertellen maar wel even kan aangeven hoe ze zich voelt. Zodat jij als moeder weet dat je het even mag laten rusten en op een later tijdstip op terug kan komen.

 

WAT BEGON MET KOEKJES BAKKEN…

Vorige week stond ik een dagje in de keuken om heerlijk te bakken. In mijn agenda had ik een groot kruis gezet en bedacht wat ik wilde gaan bakken.
Bakken is echt een grote hobby van mij en voelt vooral heel ontspannend, natuurlijk is het opeten van al dat lekkers heel leuk, maar mij gaat het vooral om het bakproces.
.
Deze keer had ik mij zo’n bakdagje echt gegund. Heerlijk een dagje voor mezelf.
.
Maar waarom dan zul je misschien denken?? Nou eigenlijk omdat ik mezelf geregeld voorbijloop en daardoor mezelf nog weleens wil vergeten. En dat merk ik dan eigenlijk pas na een paar dagen/weken, want dan ben ik moe, heb niet zoveel zin en word prikkelbaar. Maar het kan ook zijn dat mijn emmertje dan zo vol zit, dat ik ineens heel boos word of juist heel verdrietig. En om nu beter voor mezelf te zorgen, plan ik een dagje voor mezelf om iets te doen wat ik heel leuk vind, dit kan van alles zijn, maar deze keer was dat bakken.
.
Vooraf had ik in de koekjesbijbel een lekker recept uitgezocht (eigenlijk gewoon het boek opengeslagen en DAT koekje zou ik gaan maken). En dat waren Jan Hagel koekjes, maar na het bakken van dit koekje bleef er iets zeuren. Er is namelijk een koekje wat ik als kind heel erg lekker vond maar waar ik het recept nergens kan vinden, het gaat om een kletskoekhoorntje met een roomvulling erin.
.
Toen dacht ik, dat kan ik misschien ook wel zelf uitproberen.
Eerst ben ik aan de slag gegaan met kletskoppen en dan meteen nadatze uit de oven kwamen, gerold tot een hoorntje…en als je de tip hebt om dit te doen ZONDER je handen te verbranden…IK HOOR HET GRAAG! Want wat was dat heet en lastig! Maar ik rolde door en merkte dat ik er een handigheidje in kreeg (helaas wel pas bij de laatste ronde koekjes)..
Omdat de koekjes af moeten koelen (want ja in een warm koekje kun je geen room spuiten), heb ik ze de andere dag afgemaakt met een heerlijke witte chocolade boter crème.
.
Was ik tevreden??
Lukte het meteen??
.
NEE echt niet! Want zeker het rollen van het hoorntje kostte me heel veel moeite en heb ik vaak gedacht ik stop ermee en maak wel gewoon alleen kletskoppen. Waarom zou ik hier mijn best voor doen?? Want het ziet er toch niet uit!! Ze zijn niet allemaal even mooi, sommige zijn niet eens een hoorntje maar meer een rolletje, dit ziet er echt niet uit en deze koekjes mogen niemand zien!
.
Maar toen de koekjes eenmaal gevuld waren en ik de eerste kon proeven, verdwenen al die zorgen, want dit was echt een lekker koekje en de smaak was bijna net zoals het koekje van vroeger, ook al zagen ze er niet zo uit als in de winkel ik was er toch trots op. Ik heb deze zelf gemaakt en een volgende keer worden ze vast beter en mooier. Maar dit eerste koekje…YES dat was gelukt!
.
Soms moet je gewoon iets doorzetten ook al wil het de eerste keer niet lukken. Ik weet als geen ander hoe moeilijk en lastig dit is en/of kan zijn. Want nu geef ik het voorbeeld met koekjes bakken. Maar ik zie deze stappen ook bij kinderen in mijn praktijk.
.
Heel vaak willen we als het niet lukt, de handdoek in de ring gooien, ermee stoppen want het lukt niet of het wordt niet zo mooi als dat je voor ogen had of je moet het weer aan de juf vragen omdat je de sommen toch nog niet zo goed snapt.
En dat geeft je een enorme deuk in je zelfvertrouwen, want waarom lukt het niet, kan ik het niet OF ik kan het niet en de rest van de klas wel.
.
Soms heb je net even een zetje nodig om over die hobbel heen te komen waardoor het wel lukt. Misschien niet meteen perfect…maar dat hoeft ook niet. Je hebt het geprobeerd of je hebt doorgezet.
.
En dat is denk ik wat wij onze kinderen ook zouden moeten leren… er moet meer nadruk moeten komen te liggen op het proces dan op het product. Dat kinderen voelen dat ze gezien worden en dat het niet uitmaakt hoe gaat…als ze het maar proberen.
.
Bij mij in de praktijk werk ik ook zo…die schoolvakken zijn eigenlijk bijzaak. Het gaat om het zelfvertrouwen van het kind, zij moet weer lekker in haar vel komen te zitten en daarna gaan we het proces aan om tot lezen te komen. Met kleine stapjes kijken we vooruit, zodat
🪁bij HAAR het gevoel van trots naar boven komt als het lukt…
🪁bij HAAR het gevoel van IK KAN HET naar boven komt…
🪁bij HAAR het gevoel naar boven komt dat het niet uitmaakt wat anderen ervan denken…
🪁bij HAAR het gevoel overheerst dat ze het heeft geprobeerd en gedaan…
.
En maakt het dan uit dat het geen mooi koekje is??? Of dat ze er allemaal verschillend uitzien??
NEE… want ik ben die uitdaging aan gegaan en het gevoel dat overheerst is TROTS!
.
Gun jij jouw kind ook dat gevoel van trots?? Neem dan eens contact met me op en dan kijken we samen wat ik voor jullie zou kunnen betekenen.

Social media & sharing icons powered by UltimatelySocial
Facebook
Instagram