- Daar sta ik dan…bij de juf en ik moet de tafels opzeggen zodat ik weer een sticker kan verdienen voor mijn tafeldiploma.
.
Maar het lukt niet…niet eens 1×7 komt eruit…Ik sta helemaal verlamd bij de juf en weet het echt niet meer.
.
Ik voel de tranen opkomen! Heb ik daar zo hard mijn best voor gedaan met mama??
.
Thuis wist ik de hele tafel zo op te zeggen maar nu in de klas, waar iedereen mij kan horen en zien lukt het niet. Zie je wel! Ik kan het toch niet!!!
Boos en verdrietig loop ik terug naar mijn tafeltje, ik heb echt zo hard geoefend, elke dag samen met mama de tafel van 7 erin gestampt. Maar die stomme tafels willen maar niet blijven hangen.
Ik ben dom, want waarom lukt het niet bij mij maar wel bij al die andere kinderen in mijn klas??
.
Ik zie dit nog steeds gebeuren, kinderen die helemaal gefrustreerd raken omdat het maar niet lukt om bijvoorbeeld die tafels erin te krijgen. Ze doen er alles aan en oefenen heel veel, hebben er buikpijn van of het ze wel gaat lukken. En dat alles zorgt er juist voor dat er heel veel stress omheen hangt waardoor het echt niet lukt om te leren of iets te onthouden.
.
Ik kwam er ook achter dat stampen bij mij niet goed werkt, want juist doordat ik er zo’n druk op legde en er eigenlijk al vanuit ging dat het me toch niet zo lukken, want ik was tenslotte dom, lukte het me ook niet. Ik werd bevestigd in mijn eigen gedachten.
Maar juist die gedachten, die druk en stress, die zorgde ervoor dat het niet lukte…, want mijn brein had helemaal geen ruimte om iets te leren of te onthouden. Mijn brein zat in de overlevingsfase en mijn lichaam stond paraat om te vechten, vluchten of bevriezen. En dat is wat er bij mij gebeurde, ik bevroor letterlijk waardoor het niet lukte.
.
En dat is wat er bij veel kinderen gebeurt, de lat ligt zo hoog en ze moeten zoveel oefenen waardoor:
🪁het niet leuk meer is
🪁ze bij elke fout de bevestiging krijgen dat het ze toch niet lukt
🪁ze nog meer hun best gaan doen
🪁ze er juist geen zin meer in hebben, want het lukt toch niet
🪁ze een steeds korter lontje hebben en om alles boos of verdrietig worden
.
Dus dat jij je kind steeds meer boos/verdrietig/gespannen ziet worden en het naar school gaan een steeds grotere uitdaging wordt.
.
Daarom vind ik het zo belangrijk om naast het leren, aan ontspanning te werken, waardoor ze meer gaan voelen, zodat je lijf voelt wat ontspanning is en niet meer de hele tijd hoeft te denken aan vechten/vluchten of bevriezen. Maar dat je dat ook af en toe even los mag laten, zodat je kunt groeien in wie je bent en weer open staat om nieuwe dingen je eigen te maken.
.
Ik zou willen dat ik dat als kind had gevoeld, dat mijn lijf zich mocht ontspannen om juist tot leren te komen. Dat ik lekker in mijn vel had gezeten en dat niet alles zo’n grote strijd was geweest om te komen waar ik nu ben en dat is psychomotorisch kindercoach en juf.
Wat er dan juist wel weer voor zorgt dat ik dit aan kinderen mag leren, dat ze mogen zijn wie ze zijn en dat leren leuk is!
.
In mijn praktijk start ik daarom ook altijd met het weer lekker in je vel zitten, dat de basis om tot leren te komen goed is en vanuit die basis (ontspanning) gaan we weer leren. Wil je meer weten?? Neem eens een kijkje op mijn website of stuur me een berichtje voor een gratis kennismakingsgesprek.
.
En mocht jouw kind nu echt worstelen met die tafels…weet dan dat ik iets leuks heb om deze in 5 weken geautomatiseerd te krijgen. En nee niet met stampwerk maar juist op een leuke, bewegende en effectieve manier.
De klimmuur op…ECHT NIET!!
Nooit had ik gedacht dat ik de klimmuur op zou gaan. Maar toch gebeurde dit… en daarna voelde ik toch een moment van trots!
.
Ik weet het nog goed, de eerste dag van mijn revalidatie traject was aangebroken en daar werd tegen mij gezegd; “over acht weken klim jij op onze klimmuur naar boven.”
.
Ik dacht ECHT NIET dat gaat nooit gebeuren.
.
Op het moment dat ik met het revalidatie traject startte had ik al 2,5 jaar last van ernstige bekkeninstabiliteit. En had ik al vaak gehoord sorry hier moet je mee leren leven. En om even een beeld te scheppen, ik kon bijna niets en had de hele dag extreem veel pijn. Ik kan je vertellen als je dan te horen krijgt je moet hiermee leren leven en je bent 34 met een dochter van 2 dan stort je wereld in.
.
Maar ik gaf niet op, want ik wilde hier niet mee leren leven. Maar ik wilde graag WEER ALLES KUNNEN DOEN.
.
Maar om dan te zeggen jij klimt over 8 weken naar boven, dat kon ik niet geloven.
.
Ik begon aan een intensief traject waar in het begin vooral ontspanning voorop stond. Want mijn 
lichaam stond de hele dag in de OVERLEVINGSSTAND, dus de hele dag op standje aan en moest weer ervaren dat je ook kunt ontspannen. Daarnaast begonnen we weer met de basis, hoe ga je op een stoel zitten, hoe loop je de trap op of hoe moet je lopen. Van daaruit werd er geoefend en getraind en met het uiteindelijk beklimmen van de klimmuur. Wat mij toen echt een gevoel van trots gaf, ik voelde me ontspannen en had mijn lichaam op de juiste manier gebruikt.
lichaam stond de hele dag in de OVERLEVINGSSTAND, dus de hele dag op standje aan en moest weer ervaren dat je ook kunt ontspannen. Daarnaast begonnen we weer met de basis, hoe ga je op een stoel zitten, hoe loop je de trap op of hoe moet je lopen. Van daaruit werd er geoefend en getraind en met het uiteindelijk beklimmen van de klimmuur. Wat mij toen echt een gevoel van trots gaf, ik voelde me ontspannen en had mijn lichaam op de juiste manier gebruikt..
Wat zij dus eigenlijk deden, ze gingen terug naar de basis. En juist doordat we teruggingen naar de basis leerde ik mijn eigen lichaam weer kennen maar ook vertrouwen op mezelf.
.
Dat is wat ik kinderen bij mij in de praktijk ook toewens weer vertrouwen hebben in zichzelf. Daarom kijk ik ook altijd naar de basis, werk ik aan ontspanning en aan het zelfvertrouwen. Want pas als die basis weer klopt kun je weer verder groeien. Groeien op eigen kracht!
.
Kan jouw kind ook wat meer vertrouwen gebruiken, voelen dat hij zichzelf weer vertrouwd neem dan contact met me op. Een kennismakingsgesprek is altijd gratis en vrijblijvend en ik denk graag met jullie mee.
