ALLE KINDEREN ZIJN GEMEEN…

Dinsdagochtend, we zijn aan het buitenspelen, daar sta ik, voorzichtig een beetje onzichtbaar in de hoop dat ik niet opval. Maar helaas ook deze keer mag het niet zo zijn en hebben ze me gezien en begint het…

Snapte je dat nu echt niet tijdens de rekenles…dan ben je echt heel stom…
Wat heb je een stomme jas aan…
HAHAHA jij moest weer bij de juf komen omdat je niet kunt rekenen
Met haar moet je echt geen vrienden worden, want dan ga ben je net zo stom als haar…
JIJ bent echt lelijk…
Niemand vindt jou aardig…
Niemand vindt jou leuk om mee te spelen…
Je bent een loser…
Je bent stom…

Hoe meer zij zeggen hoe kleiner ik me voel worden, ik probeer wel om mij heen te kijken om de aandacht van de juf te trekken, maar dit lukt niet. Ze staan precies zo dat het lijkt alsof we gezellig aan het spelen zijn, maar ondertussen….

Ik probeer me groot te houden en niet te gaan huilen, maar helaas dit lukt niet en ik barst in tranen uit. Maar in plaats van dat ze me troosten of stoppen gaan ze juist nog iets harder door, want dit vinden ze het leukste, dat ik ben gaan huilen.

PESTEN… Het gebeurt nog steeds op scholen maar ook daarbuiten, overal...

En dan denk ik…hebben we dan nog steeds niets geleerd?? WAAROM??

Weet je namelijk wel wat je aanricht??

Als je iemand pest dan beschadig je haar voor de rest van haar leven. Want ook al kan ze er nog zo goed mee omgaan of heeft ze geleerd ermee om te gaan, er blijven momenten komen dat ze het liefst weg wil kruipen en zo onzichtbaar mogelijk wil zijn. Alles om maar te zorgen dat ze niets stoms of raars doet of dat ze denkt…het ligt aan mij.

Wat ook zeker niet helpt is dat het tegenwoordig wel lijkt alsof we alles maar mogen zeggen of doen, je hoeft facebook maar te openen en een artikel aan te klikken en de ene hatelijke reactie na de andere volgt zich op…niet normaal.

Denk eens even na…overal zit een echt persoon achter.

Hoe zou jij het vinden als er zo tegen jou wordt gepraat of durf je dit ook te zeggen als je recht voor iemand staat?? Of misschien nog een stapje verder…hoe zou je het vinden als het tegen jouw dochter wordt gezegd??.Want zeker meiden zijn keihard naar elkaar…er is altijd wel iemand die opstaat en denkt ik ben beter dan jou en waar andere meiden dan tegenop kijken.

Ik zie het zo gebeuren, bij het buiten spelen, er is er altijd 1 de BAAS en een die te lief of te onzeker is die er dan uit wordt gepikt, het pispaaltje. En de rest loopt of lacht dan maar een beetje mee. Vooral omdat het in het begin misschien grappig is…maar ook zeker omdat ze denken; gelukkig zegt ze dit niet tegen mij.

Mijn schooljeugd en nog ver daarbuiten heeft het mij behoorlijk beïnvloed. Zeker omdat ik echt dacht, het ligt aan mij, ik ben stom of dom en niemand vindt mij aardig. En heel eerlijk, dat denk ik nog weleens af en toe. Vooral als ik in een groep sta, ik voel me dan nooit echt op mijn gemak ben bang dat ze het over mij hebben…of dat ik iets raars doe of aan heb…

Was er toen maar een kindercoach…

Ik had gewild dat er vroeger een kindercoach bestond die mij geleerd zou hebben dat ik ertoe doe, dat ik ook vol zelfvertrouwen ben en vooral dat ik minder gestrest was geweest, meer ontspannen want dat had ook mijn schoolresultaten beïnvloed. Ik was namelijk constant op mijn hoede voor wat er misschien ging gebeuren…

Dat had mijn schoolcarrière misschien een stuk makkelijker en vooral leuker gemaakt!

Maar helaas heb ik deze lessen pas mogen leren toen ik 26 jaar was en zelf bij een coach terecht kwam, daar leerde ik wie ik ben en wat mijn kwaliteiten zijn. Maar het belangrijkste dat ik leerde dat ik er mag zijn.

Dat leer ik ook de meiden die bij mij in de praktijk komen….

Ze komen vaak ‘onzichtbaar’ en verlegen binnen, bang om iets fout te zeggen of te doen. Maar als ze dan een aantal keer zijn geweest zie ik ze sterker worden, ze gaan meer stralen en geloven in zichzelf en dit gebeurt stapje voor stapje, ze worden sterker en stralen meer zelfvertrouwen uit.

Ik blijf het mooi vinden om dat proces te mogen begeleiden, want ik geef alleen maar tips en tools en ze doen dit uiteindelijk helemaal zelf.

En vaak als ze dan meer zelfvertrouwen krijgen, zie je dat de schoolresultaten ook voorzichtig aan weer omhooggaan, niet meteen van een E naar een A score maar in kleine stapjes. En ook die stapjes helpen mee aan een meer ontspannen en zelfverzekerde dochter.

En dat gun ik iedereen!

Wil je eens kletsen over jouw dochter om te kijken of ik jullie misschien een paar tips kan geven?? Neem dan contact met me op en dan luister ik graag naar jullie verhaal.

17 mei 202122 maart 2022

IK HOU VAN JOU…

Dat zijn woorden die vaak of soms lastig zijn om uit te spreken.

Ik had dat ook, het heeft echt wel even geduurd voordat ik deze woorden tegen mijn man durfde en kon zeggen. Dat ik het niet durfde zat hem vooral dat ik bang was om mezelf open te stellen / kwetsbaar te maken. Ik had een grote muur om mezelf heen gebouwd, omdat ik al zo vaak gekwetst was en omdat ik niet geloofde dat iemand mij leuk zou vinden. Gelukkig is dit allemaal goed gekomen en zijn we nu al weer 8 jaar samen en hebben we een geweldige dochter.

Toen onze dochter geboren werd zag ik het boekje ‘Raad eens hoeveel ik van je hou?’. Dit boekje staat vol liefde. Kleine Hazeltje probeert te vertellen hoeveel hij van grote haas houdt, maar grote haas overtreft hem hierin telkens weer. Dit prentenboek is één van haar lievelingsboeken en wordt nog steeds vaak voorgelezen. Ze heeft het er ook vaak over en ze kan uit het niets zeggen; mama ik hou van jou tot de maan en weer terug. Dan stroomt mijn hart echt over van liefde.

Maar die woorden IK HOU VAN JOU, ik vond het echt lastig om deze tegen iemand anders te zeggen. Maar misschien nog wel lastiger om deze woorden tegen mezelf te zeggen.

Ik hou van jou…tegen jezelf zeggen??

Dat is echt een stuk lastiger en zeg ik eigenlijk ook niet tegen mezelf. Dit zeggen vind ik echt heel moeilijk! Terwijl het juist zo belangrijk is om van jezelf te houden. Want er is niemand mooier en belangrijker dan jijzelf!

Maar van jezelf houden vinden we vaak lastig, want we hebben altijd heel veel kritiek op onszelf, wat we doen, hoe we eruit zien, het kan altijd beter en mooier. We kijken niet hoe mooi we eigenlijk zijn.

Dit zie ik ook om mij heen gebeuren met jonge meisje op de basisschool en ook met moeders. Wij vrouwen zijn heel erg kritisch op onszelf maar ook naar de ander. We zeggen maar alles alsof het allemaal maar mag. Ik zie het op de sociaal media kanalen en op tv, er heerst zoiets van het kan altijd mooier en beter, je bent nooit goed genoeg.

Terwijl ik dan nu juist denk wanneer ben je dan wel goed genoeg? Wanneer ben je perfect? Hou je, als je perfect bent, wel van jezelf?

Zeg je pas ‘Ik hou van jou’ tegen zelf als je perfect bent?

IK HOOP HET TOCH NIET!!

Laten we kijken naar alle mooie en positieve dingen bij onszelf!

Laten we onze dochters leren dat je zelf ALTIJD belangrijk bent.

Laten we onze dochters leren dat je WEL van jezelf mag houden ongeacht wat een ander daar van vindt!

Laten we onze dochters leren dat je mag zijn wie je bent en dat je dan al perfect bent.

Laten we onze dochters leren dat we altijd mooi zijn.

Ik begin met het plakken van een post-it op de spiegel met daarop de woorden IK HOU VAN JOU! Zodat ik deze, als ik ‘s morgens wakker wordt, als eerste lees en als ik ‘s avonds naar bed ga als laatste lees.

Want pas als je zelf voelt wat deze woorden met je doen…dan kun je het ook veel mooier tegen iemand anders zeggen!

https://youtu.be/ID76i3R6hzQ

2 juni 202022 maart 2022

JIJ BENT TE DIK!

Gisteren ben ik met mijn gezin een stukje gaan fietsen, onze dochter heeft het picknicken ontdekt dus we namen een picknickmand mee om onderweg even een broodje eten en onze dochter kon dan ook even lekker spelen. Het voelde als vakantie.

Maar wat ik daar zag en hoorde dat begreep ik echt niet!!

We hadden een mooi plekje gevonden en onze dochter was lekker aan het spelen in het zand, toen hoorde ik een moeder tegen haar dochter zeggen “Houd je buik even in want hij is zo dik op de foto”. Ik denk dat dit meisje een jaar of 4/5 was en zei kreeg dit te horen van haar moeder. En de eerste gedachte die ik had NEEE!!!! Dat kan echt niet, ik was bijna in staat om haar mijn visitekaartje alvast te geven, voor als haar dochter wat ouder is en ze geen zelfvertrouwen of geen zelfbeeld heeft.

Want hoe kun je dit zeggen tegen je dochter??? Welk beeld geef je haar NU al??

Zij denkt dat dit “NORMAAL” is. Maar is dit normaal?

Nee natuurlijk niet, terwijl je dit in de media wel heel vaak hoort. Meisjes, maakt niet uit hoe oud ze zijn, krijgen al vroeg mee dat ze moeten voldoen aan het perfecte plaatje. En dat perfecte plaatje komt overal terug in de media en zeker op sociaal media.
Waarom moeten wij onze dochters leren dat ze ‘te dik zijn’, of ‘dat ze er niet mooi uit zien’. We kunnen ze toch veel beter leren dat ze goed zijn zoals ze zijn??

Want juist dat; GOED ZIJN ZOALS JE BENT, is zo superbelangrijk! Want zo leren meisjes al jong dat ze er mogen zijn en dat het niet belangrijk is hoe je eruitziet. En dat je er juist GOED uitziet als je gelooft in jezelf en doet wat je leuk vindt. Omdat je dit dan JUIST uitstraalt!

Dit is iets wat ik in mijn praktijk vaak zie, meiden die hier binnenkomen en geen zelfvertrouwen hebben. Als ik ze dan de vraag stel waar ben jij goed is? Of wat zijn jouw kwaliteiten? Dat ze me dan heel voorzichtig aankijken en zachtjes iets zeggen of juist zeggen dat weet ik niet.

Ik werk dan ook ALTIJD in mijn praktijk aan het zelfvertrouwen, want als je lekker in je vel zit dan komt dat leren ook wel weer. Omdat ze dan gaan geloven in wat ze wel kunnen, waar ze wel goed in zijn en ze geloven in zichzelf! En juist dat geloven in zichzelf daar gebeuren dan de mooiste dingen mee, een kind gaat weer stralen, heeft weer plezier en vind het weer leuk om nieuwe dingen uit te proberen.

Dus laten wij als volwassenen er juist voor zorgen dat we de positieve punten van meisjes benoemen en dat we zeker NIET de negatieve punten benoemen. Want kinderen kunnen alleen maar meer gaan stralen als ze positief over zichzelf denken.

Wil je meer weten of een keertje sparren, weet dat ik altijd bereikbaar ben en dat een kennismakingsgesprek ALTIJD GRATIS is. Je kunt contact met me opnemen via het contactformulier of even bellen op 0625193973 en dan kijken we samen wat ik voor jullie kan betekenen.

8 november 201922 maart 2022

‘Ik vind het knap dat je op jezelf vertrouwt.’

Een mooi compliment, ook ik vind het fijn om deze te krijgen. Maar waarom is het nu zo fijn om een compliment te krijgen? Een compliment geeft een positieve boost aan hoe je over jezelf denkt.
.
Maar dat zelfbeeld, hoe je over jezelf denkt, is een lastig ding. Ook ik merk dat het makkelijker is om de negatieve kanten van mezelf te benoemen. Maar juist als iemand anders mij dan een compliment geeft, merk ik toch even een positieve boost, waardoor ik toch anders naar mezelf ga kijken.
.
Hoe ontstaat nu dat zelfbeeld, dat vooral als kinderen in de puberteit komen een grote rol gaat spelen in hun leven.
Als je kind wordt geboren dan begint het met het zelfbesef, je baby leert en ontdekt dat hij een onderdeel is van de omgeving, en natuurlijk heel belangrijk dat hij zelf iemand is. Deze fase van het zelfbesef gaat vloeiend over naar het zelfbewust zijn, je dreumes/ peuter wordt zich bewust van zijn eigen ik en laat dit ook goed merken. Ze willen alles zelf doen en zeggen op bijna alles NEE. Ze ontdekken de wereld om zich heen.
.
De fase die hierop volgt is de fase van de zelfkennis, en deze fase duurt lang en hier gebeurt ook heel veel. Je kind gaat naar school, leert wie hij is, hoe hij eruitziet, wat anderen van hem vinden en er wordt van alles tegen je kind gezegd. Alles wat hier gebeurt zowel negatief als positief heeft invloed hoe je kind naar zichzelf kijkt, wat zijn gedachten zijn en welke gevoelens hierbij komen kijken. En dit is het beeld dat je kind van zichzelf heeft, het zelfbeeld.
.
Je kunt je als ouder vast voorstellen dat dit een lastige fase is voor je kind, maar ook voor jou als ouder want hoe ga je hiermee om? Iets wat fijn is, in deze fase, is het geven van complimenten, hier krijgt je kind een positieve boost van. Want denk maar eens terug aan de fase dat je kind voor de eerste keer ging rollen, zijn eerste stapjes zette of voor het eerst mama zei, hier reageerde je heel positief en gaf je vast een compliment waardoor je kind het bleef proberen. En stel je nu eens voor wat er was gebeurd als je op zo’n moment niets zegt of er geen aandacht aan besteed of juist iets negatiefs zegt, dan wordt je kind onzeker en zal hij veel minder snel verder gaan met stapjes zetten.
.
Juist doordat je positieve aandacht geeft, door bijvoorbeeld een compliment over wat hij doet. Daar groeit je kind van en zorgt ervoor dat hij het weer gaat proberen of laten zien. Doordat jij hem op dat moment echt ziet, en hem dat ook laat merken, dat geeft hem een goed gevoel.
.
Wil je weten hoe je als ouder nu een goed compliment geeft, een die echt bij je kind binnen komt? Lees dan volgende week mijn nieuwe blog, want hier geef ik uitleg en tips waar je aan kunt denken bij het geven van de juiste complimenten.